De parachutemoord

De parachutemoord

Op 21 oktober 2010 werd Els Clottemans door het hof van Assisen te Tongeren schuldig bevonden aan de moord op haar vriendin Els Van Doren. Ze werd veroordeeld tot 30 jaar gevangenisstraf. De jury achtte het bewezen dat Clottemans de parachute van Van Doren heeft gesaboteerd voor haar sprong. Daardoor kon Van Doren tijdens de fatale sprong haar parachute niet openen en viel te pletter. Het was één van de meest bewogen rechtszaken ooit in België.

De moord

Els Van Doren en Els Clottemans zijn beiden lid van de paraclub in Zwartberg, België. Van Doren is zeer populair binnen de club. Ze heeft ook een verhouding met één van de andere leden. Clottemans was hiervan op de hoogte. Zij begint echter op haar beurt ook een verhouding met dezelfde persoon. Er ontstaat een bizarre driehoeksverhouding waarin snel duidelijk wordt dat Clottemans op de tweede plaats komt. Ze kan hier niet mee leven en smeedt een plan om wraak te nemen. Zo dreigt ze ermee om de verhouding van Van Doren bekend te maken. Maar het gaat nog veel verder. Wanneer de groep samen een sprong maakt komt Van Doren in de problemen. Zowel haar parachute als de reserve chute openen niet. Van Doren maakt een vrije val tot aan de grond en overleeft de klap niet. Na een onderzoek blijkt dat de parachute gesaboteerd was, de draden werden doorgeknipt zodat hij onmogelijk kon openen.

Motief

De onderzoekers beginnen hun moordonderzoek. Als snel blijkt dat er slechts één mogelijke verdachte is, Els Clottemans. Clottemans ontkent elke betrokkenheid. Ze heeft echter als enig een motief. Ze wou haar liefdesrivale uit de weg ruimen uit jaloezie. Clottemans was ook aanwezig bij Van Doren de nacht voor de moord. Dit heeft haar de gelegenheid gegeven om de parachute te saboteren. Ze had ook de nodige technische kennis ervoor.

De rechtzaak

Omdat Clottemans al meer dan een jaar, na talloze ondervragingen waaronder 200 uur videoverhoor, blijft ontkennen krijgt de zaak snel veel media aandacht. Wanner het onderzoek is afgerond blijkt ook dat het openbaar ministerie geen materiële bewijzen kan voorleggen. Er is geen bekentenis, geen getuigen en geen moordwapen of sporen. Beide partijen kunnen rekenen op topadvocaten. Clottemans wordt verdedigd door Vic Van Aelst, de burgerlijke partij door Jef Vermassen. Uiteindelijk na 4 slopende weken in het gerechtshof, wint Vermassen de zaak. De twaalfkoppige volksjury oordeelt dat Clottemans met voorbedachte rade de moord heeft gepleegd. Omdat er geeen materiële bewijzen zijn krijgt de veroordeling veel kritiek. De vermoedens die aantonen dat Clottemans schuldig is waren voldoende voor de jury. Naast het feit dat Clottemans de gelegenheid, de kennis en het motief had, waren er nog andere feiten die in haar nadeel werkten. Uit de getuigenissen van 166 opgeroepen getuigen bleek dat Clottemans een labiele persoonlijkheid heeft. De gerechtspsychiaters namen woorden als borderline, narcisme en psycopate kenmerken in de mond. Clottemans weigerde ook als enige betrokkene om een leugendetectietest af te leggen. Deze bewijslast bleek voldoende voor de jury.

De pers

De internationale pers bracht voortdurend uitgebreid verslag uit van de rechtzaak. Ook na het voorarrest van Clottemans, waarna ze even op vrije voeten kwam, werd zij geïnterviewd door journalisten. In de pers werd de zaak en de beperkte bewijslast in die mate uitgesmeerd dat men op den duur twee rechtzaken kreeg. De zaak in het gerechtshof en de zaak in de pers en de volksmond. Hierdoor zou volgens velen de onpartijdigheid van de jury in het gedrang kunnen komen. De verdediging was van mening dat Clottemans reeds op voorhand werd veroordeeld en geen eerlijk proces kreeg. De jury heeft vier weken lang op de eerste rij gezeten en is uitgebreid op de hoogte gebracht van het onderzoek. Een vooroordel op basis van enkele krantenartikels lijkt me dus wat ver gezocht.

Conclusie

Els Clottemans is begonnen aan haar 30 jaar cel. Haar advocaten gaan wel nog naar het hof van cassatie. Dit hof onderzoekt of er procedurefouten zijn gebeurd. Indien dit het geval is moet het hele proces overgedaan worden. Na tien jaar komt Clottemans ook in aanmerking om vervroegd vrij te komen. Een speciale uitvoeringsrechtbank zal hier over oordelen. Geschat wordt dat Clottemans binnen 13 jaar op vrije voeten komt.