Internet viert 20-jarig bestaan

Wie is de uitvinder van de naam World Wide Web? Hoe het internet begon...

De uitvinder van het World Wide Web is Tim Berners-Lee (zie foto van dit artikel). Het World Wibe Web was een voorstel tot het oplossen van een probleem dat zich stelde met het uitwisselen van informatie via hun netwerk. Op de site van het CERN kan je hierover lezen [http://public.web.cern.ch/public/en/About/Web-en.html]" target="_blank" rel="nofollow">[http://public.web.cern.ch/public/en/About/Web-en.html] en op Tim Berkers-Lee's persoonlijke pagina [http://www.w3.org/People/Berners-Lee/]. Destijds was er een uitwisseling van data tussen het CERN en de Europese fysica-labo. Het was een soort informatiebibliotheek om studenten antwoorden te laten vinden op de grote vragen van het onstaan van het universum.

Om het probleem dat zich stelde met de inefficiëntie van het databeheer en de datatransfer op te lossen, deed de Britse natuurkundige Tim Berners-Lee een voorstel aan zijn chef waarvan je hierboven een afbeelding vindt. Dit heette: Information Management: A Proposal. Meer informatie over dit document vind je ook op de site [http://public.web.cern.ch/public/en/About/Web-en.html]" target="_blank" rel="nofollow">[http://public.web.cern.ch/public/en/About/Web-en.html].

Goed een jaar later hadden Berners-Lee en zijn Belgische collega Robert Cailliau (die medeverantwoordelijk was voor het computerbeheer in CERN) een plan uitgewerkt: de eerste versie van het World Wide Web was klaar.

Wat is het TCP/IP-protocol?

De échte geboorte van het internet valt volgens de Belg Robert Cailliau (in een interview met EOS in september 2007) samen in 1977 met de ingebruikname van het netwerkprotocol TCP/IP in 1977. Want dankzij dit protocol konden bestaande netwerken aan elkaar geschakeld worden. Zo konden uiteindelijk grote bedrijven, overheidsdiensten en universiteitscampussen met elkaar verbonden worden.

Het protocol TCP/IP werd in de jaren '60 reeds gebruikt door het computernetwerk of ARPANET van het Amerikaanse ministerie van Defensie waarover je op deze site [http://nl.wikipedia.org/wiki/ARPANET] meer info vindt.

MAAR het concept World Wide Web heeft zijn origine bij Tim Berners-Lee van het CERN.

Internet doordat uitvinder geen patent wenste

Dat Tim Berners-Lee altruïstisch is ingesteld, blijkt uit het volgende. Doordat Tim Berners-Lee in de vertegenwoordiging van het CERN besloten had geen patent te nemen op het World Wide Web werd het voor iedereen gratis toegankelijk. Zo kon het zich wereldwijd verspreiden zodat in 1994 reeds 20 miljoen mensen online waren en konden surfen op het web. Internet en het World Wide Web zijn zowat hetzelfde geworden.

Wat is het CERN?

Het is onder andere een Europees labo voor deeltjesfysica

De officiële naam van het CERN is European Organisation for Nuclear Research. Hoewel de officiële naam gaat over nucleair onderzoek, wordt in het CERN veel méér gedaan dan dat. Het voornaamste onderzoek dat er wordt verricht, is deeltjesfysica. Deeltjesfysica is de studie die zich richt op de verklaring van de vorming van materie op aarde en in het universum en de krachten tussen deze verschillende vormen van materie. Daarom wordt het CERN in Genève menigmaal het Europese Labo voor DeeltjesFysica genoemd. De website van het CERN is [http://public.web.cern.ch/public/Welcome.html]

Het CERN is een labo met vele machines waar 1800 natuurkundigen en ingenieurs uit meer dan 150 unversiteiten en laboratoria uit 35 landen zich verenigen voor onderzoek in de deeltjesfysica.

Hoe is het World Wide Web ontstaan?

Eerste webpagina was in hypertext en hyperlinks

Van de eerste webpagina bestaat geen kopie meer omdat deze telkens werd vernieuwd. Van een iets oudere webpagina vind je wel een kopie op deze website: [http://www.w3.org/History/19921103-hypertext/hypertext/WWW/TheProject.html] Als je naar deze pagina surft, zie je het principe van hypertext en hyperlinks. De hypertext en de hyperlinks leidden de gebruiker via een muisklik snel naar een andere webpagina. De bedoeling van de hyperlinks en -text was een gebruiksvriendelijk en duidelijk platform van informatie te creëeren voor alle gebruikers van toen die tijd.

Eerste gebruikers waren Europese fysica labo's

De eerste versie van het web die Berners-Lee en Cailliau draaiden, was op de NeXT-computer in CERN. De eerste 'webservers' waren gelocaliseerd in Europese fysica labo's waar enkele gebruikers toegang hadden tot het NeXT platform waarop de eerste Browser werkte. Zeer snel zou CERN dan een veel eenvoudigere browser hebben die op eender welk systeem werkte.

Voor het eerst was er een WWW-systeem

In 1991 werd een 'eerste' WWW-systeem losgelaten op alle gebruikers in de Europese labo's. Volgende zaken werden aangereikt in dit computersyteem: een eenvoudige browser, web server software en een bibliotheek, zodat gebruikers en programmeurs de belangrijkste functies hadden om de eigen software te raadplegen, beheren en op te bouwen. Vele universtiteiten en onderzoekslabo's begonnen interesse te hebben in toegang tot deze grote bron van informatie. Een beetje later was het algemeen verspreid via het internet, meerbepaald voor mensen die werkten met hypertextsystemen.

Wat was het eerste webpagina-adres?

Het adres was http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html

Info.cern.ch was de eerste op de wereld bestaande website en webserver verbonden met de NeXT computer in het CERN. Deze NeXT computer die Berners-Lee gebruikte in 1990 is te bezichtigen in de tentoonstellingsruimte in het CERN. Op de webpagina http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html, konden bezoekers meer leren over hypertext en technische details vinden om zelf een eigen webpagina te maken. Er was ook een handleiding voor het zoeken naar informatie of het Web.

Zonder verschillende websites was er geen web

Een website is als een telefoon; als er maar één bestaat, heeft het geen zin. Omdat een netwerk nu eenmaal bestaat uit meerdere gebruikers en dus meerdere servers en computers, moesten ze testen of hun pagina werkte op andere servers en browsersoftware. Het NeXT systeem was -zoals na testen bleek - te goed vergeleken met de computers die de mensen over het algemeen beschikten. De software om openbaar te gebruiken moest dus minder ontwikkeld zijn om te kunnen verdelen.

In de lente van 1991 was het dan zover: Er werd getest op een universal line mode browser. Deze browser zou op elke computer of terminal werken. De bedoeling was dat er commando's moesten getypt worden om informatie te verkrijgen. Er was geen muis en er waren geen afbeeldingen maar iedereen die een internetverbinding had, had wel toegang tot informatie op het Web.

Eerste 'buitenlandse' server in labo buiten Europa was een feit

Vanaf 1991 werden in andere instituten in Europa servers geïnstalleerd en in 1991 werd de eerste buiten Europa namelijk in het onderzoekscentrum van Stanford Linear Accelerator Center (SLAC) in California in de VS een server geplaatst. In november 1992 waren er 26 servers in de wereld en in oktober 1993 was dit cijfer verhoogd tot 200 gekende webservers. In februari van het jaar 1993 heeft het National Center for Supercomputing Applications (NCSA) de eerste versie van Mosaic gereleased zodat het Web toegankelijk werd voor mensen met PC's en Apple Macintoshen.

… en de rest is geschiedenis.

Het concept van het Web begon dus als een gebruikstoepassing om fysici te helpen antwoorden te vinden op moeilijke vragen over het universum. Tegenwoordig behelst het gebruik van het internet of het World Wide Web alle aspecten van de aardse samenleving en beïnvloedt het ons dagelijkse leven.

Vandaag zijn er ongeveer 80 miljoen websites, met meer computers die zich met via internet verbinden en 100den miljoenen gebruikers. Als men vandaag de dag een computer koopt, is het niet om te programmeren maar om te surfen op het web.