Wat is de Loenochod

Algemeen

De mens is van nature heel nieuwsgierig. Dat er dus raketten ontwikkeld zijn om naar leven op andere planeten te zoeken is niet zo vreemd. Om de maan te kunnen verkennen zijn maanvoertuigen vervaardigd. Eén van deze voertuigen was de Loenochod 2. Of beter gezegd, bijna 40 jaar na de eerste stap op de maan staat dit voertuig er nog steeds.

Wat is een sonde?

Wil de mens een planeet onderzoeken, anders dan de maan, is het in eerste niet mogelijk om een bemande raket op weg te sturen. Het zou namelijk een hele lange (dure) reis worden, waarvan men op voorhand niet weet of deze succesvol is.

Voor dit soort reizen maakt men gebruik van een sonde. Een sonde is een satelliet, maar draait niet in een baan om de aarde. Deze sondes kunnen naar een andere planeet worden gestuurd. Een sonde kan de opdracht krijgen langs een planeet te landen, maar ook om er op te landen. Sommige sondes worden in een baan om de desbetreffende planeet gebracht.

Bekende sondes

De Russen hadden een enorme dorst naar kennis vanuit het heelal, vooral de maan. Ze stelden echter niet veel geld beschikbaar om er één of meerdere landgenoten naar toe te sturen. Dus werden er met grote regelmaat sondes naar toe gestuurd. Enkele bekende sondes van missies naar de maan en andere planeten:

  • 02-01-1959; Luna 1; dit was de eerste sonde door de Sovjet Unie werd gelanceerd, die de maan voorbij vloog en in een baan om de zon werd gebracht.
  • 12-09-1959; Luna 2; deze sonde bereikte ook in september de maan, daar sloeg hij te pletter.
  • 10-11-1970; Luna 17; uiteraard een verbeterde opvolger van de nr. 16. Deze sonde had de Loenochod (ook wel als Lunokhod aangeduid) aan boord, een maanvoertuig. Dit voertuig maakte in 11 maanden tijd meer dan 20.000 foto’s en reed meer dan 10 km over de maan. De laatste keer dat men iets van deze Loenochod vernam was op 14 september 1973. Helaas wist men toen niet meer waar dit voertuig zich bevond.
  • 08-01-1973; Luna 21; ook deze sonde was voorzien van een maanvoertuig, de Loenochod 2. In drie jaar tijd werd een verbeterde versie van de Loenochod 1 gerealiseerd. Deze Loenochod 2 had meerdere camera’s en was in staat om in 4 maanden tijd een afstand van 37 km over de maan af te leggen.
  • 14-08-1974; Luna 24; deze laatste sondereis was heel succesvol. Zijn voorganger de 23 wist niet te landen op de maan. De Luna 24 lukte dat wel en kwam terug met bodemmonsters van de maan.

Wat is de Loenochod

D

e vertaling vanuit het Russisch is “maanloper”. Een omschrijving van het voertuig is:

  • Achtwielig dat vanaf de aarde bestuurd kon worden.
  • Had een gewicht van rond de 850 kg
  • Waren tussen de 1,35 -2,30 meter lang
  • Waren ongeveer 1,60 meter breed
  • Waren ongeveer 1,50 meter hoog
  • Bewogen zich overdag op zonne energie
  • Werden door een polonium 210 generator in de nacht warm gehouden
  • De Loenochod 1 had maar één camera aan boord, de Loenochod 2 had vier panoramische en drie video camera aan boord.

Het westelijk gedeelte van de Mare Imbrium werd onderzocht en verkend door de Loenochod 1. Zijn opvolger de Loenochod 2 was actief in de krater van Le Monnier. Op het moment dat men de Loenochod 2 lanceerde, was men de Loenochod 1 kwijt. De Loenochod 2 crashte in juni 1975, raakte geheel onder het maanstof en men was het gewoon kwijt.

De Loenochod 2, je zult hem maar hebben

Op 22 april 2010 heeft men met een precisie van 10 meter de verloren gewaande Loenochod 2 teruggevonden, geheel bedekt onder het maanstof. Phil Stooke uit Canada vond aan de hand van lasers het wagentje terug. De Loenochod 2 is in 1993 door een Russiscche producent Lavotsjkin verkocht aan de Amerikaanse ondernemer Richard Garriott. Garriott is een zoon van een astronaut. Als hij zijn maanloper wil bekijken en aanraken, zal hij toch “even” en tripje naar de maan moeten maken.