Empress of Ireland
Inleiding
De nog het meest tot de verbeelding sprekende scheepsramp is de ondergang van de Titanic (15 april 1912), oorzaak aanvaring met een ijsberg. Minder bekend is echter de ondergang van het zusterschip de Lusitania (7 mei 1915), oorzaak getorpedeerd door een Duitse duikboot. Geheel onbekend is echter de ondergang van de Empress of Ireland op 28 mei 1914. De Empress of Ireland was een comfortabel passagiersschip zonder veel franje dat in 1905 voor de Canadian Line gebouwd werd door Glasgow's Fairfield Shipbuilding and Engineering Company. Het werd beschouwd als het grootste en snelste schip op de noordelijke route. Het schip pendelde over de Atlantische Oceaan tussen Quebec(Canada) en Liverpool(Engeland). Hieronder een foto van het zusterschip The Empress of Britain.
Laatste reis
De laatste reis begon op 28 mei 1914. Het schip vertrok vanuit Quebec met 1.057 passagiers aan boord en kapitein Henry Kendall voerde het bevel over de 420-koppige bemanning. Ook vervoerde het schip ongeveer 1.100 ton lading. Toen het schip Father Point bereikte, ging de loods van boord en de Empress of Ireland vervolgde haar reis naar Liverpool. Terwijl het schip voortging, bemerkte men in de verte lichten. Ze waren van de Storstad, een Noors kolenschip beladen met 11.000 ton kolen. Toen de schepen elkaar naderden, leken beide te denken dat ze elkaar op voldoende afstand zouden passeren.
Het zicht was verminderd door dichte mist. Wachtposten probeerden de ander met de lichten uit te peilen. De Storstad zag Empress of Ireland het eerst en deed een wanhopige poging weg te draaien. Kendall probeerde de Storstad te missen door eerst volle kracht vooruit en toen achteruit te slaan, maar het was veel te laat. De Storstad raakte de Empress of Ireland en er ontstond een groot gat in de romp van de Empress of Ireland waardoor zeewater binnenstroomde. Kendall realiseerde zich dat het was afgelopen met de Empress of Ireland en gaf, na een vergeefse poging het schip te doen stranden, het bevel om het schip te verlaten. Helaas sliepen de meeste passagiers: ze reageerden pas laat. De Empress of Ireland maakte slagzij en zonk binnen 15 minuten. Van de 1057 passagiers verdronken er 840; slechts 217 mensen overleefden. De bemanning had meer geluk, zij hadden sneller gereageerd, en 248 van de 420 man konden aan de dood ontsnappen. Hoewel het vergaan van dit schip bij lange na niet zoveel aandacht kreeg van de media, kwamen er meer passagiers om van de Empress of Ireland dan van de Titanic (815 passagiers en 688 bemanningsleden).
Epiloog
Na deze ramp besloten architecten van schepen hun schepen te verbeteren.
Het wrak is rond dezelfde tijd ontdekt als de Titanic (midden jaren tachtig), en ligt op een diepte van 150 feet (ca 50 meter) in de modder begraven. Door de lage watertemperatuur en de sterke stroming is het zicht op dit wrak beperkt.
Kapitein Kendall overleefde de ramp. De hierna volgende rechtsstrijd leverde de overlevenden uiteindelijk niets op omdat de Noorse rederij failliet ging. Kendall nam nog deel aan de Eerste Wereldoorlog en overleefde zelfs een torpedo-aanval. Hij stierf op 27 november 1965 in London.
De laatste overlevende, Grace Hannagan Martyn, stierf op 15 mei 1995 op 88-jarige leeftijd.
Conclusie
Ondanks de beperkte aandacht die deze scheepsramp heeft gekregen, wordt deze ramp niet vergeten. In de nabijheid van de rampplek is een historisch museum opgericht, the Empress of Ireland Pavilion at the Site historique maritime de la Pointe-au-Père in Rimouski, Quebec (Canada), waar overblijfselen van de ramp tentoongesteld worden, en daarnaast wordt hier jaarlijks een dodenherdenking gehouden.
Tenslotte heeft de Amerikaanse auteur Clive Cussler een boek hierover geschreven: Duik in het duister.
Links
Lees ook Schatzoeken op zee
Afbeelding
Empress of Britain door Kookaburra2011