Waarom beter geen spuitbussen gebruiken

Spuitbussen en hun gebruik

Het is zo makkelijk: spuitbussen! Even sprayen en je huis ruikt netjes, je haar zit goed, je schoenen zijn waterafstotend en makkelijk als meubelspray. Ik heb een baas en die is chemicus. Hij heeft geen enkele spuitbus in huis. Hij is er gewoon vies van en niet alleen om milieuredenen! Een goede raad van een deskundige: weg met de spuitbus!

Wat zit in spuitbussen?

Opdat spuitbussen kunnen spuiten, zit er drijfgas in. Dit gas houdt de inhoud van de bus onder druk. Als je op het ventiel drukt, spuit de inhoud als een nevel naar buiten. Het bekendste voorbeeld is haarlak maar ook voor graffiti-spuiters zijn spuitbussen met drijfgas onontbeerlijk. Sinds enkele jaren is bewezen dat drijfgassen heel schadelijk zijn, zowel voor de mens als voor het milieu. Advies: weg met spuitbussen dus maar zijn er alternatieven?

Welke drijfgassen?

De eerste spuitbussen kwamen in 1941 in de Verenigde Staten op de markt. Het nieuwe aan deze spuitbussen was (en is nog steeds) dat er drijfgas in zat. In die tijd zo'n 30%. Het argument dat de reclame in de strijd gooide om deze sprays te kopen was het gebruiksgemak: een eenvoudige druk op een knop en daar kwam de inhoud te voorschijn. Een ware innovatie voor die tijd!

De meeste ‘drijvende’ gassen kennen wij als CFK’s. Deze afkorting staat voor chloor, fluor en koolwaterstoffen. Sinds de wetenschap echter ontdekt heeft dat deze CFK’s de ozonlaag aantasten, mogen ze niet meer worden gebruikt (we zijn dan 1989).

Dus is men op zoek gegaan naar alternatieven. Deze zijn er gekomen in de vorm van propaan- en butaanmengsels maar die zijn brandbaar. Verder is er nog dimethylether, lachgas, koolzuurgas en samengeperste lucht.

Je kunt drijfgassen op de verpakking herkennen aan hun E-nummer: E941 = stikstof, E942 = lachgas (wordt ook gebruikt als verdovingsmiddel), E943 = butaan (brandbaar), E944 = propaan (ook brandbaar bij kamertemperatuur).

Sinds enkele jaren zijn er gelukkig verbeterde spuitbussen op de markt. Deze zijn nog steeds niet onschadelijk voor het milieu maar bij deze nieuwe techniek komt aanzienlijk minder drijfgas vrij.

Voorbeelden van gebruik en alternatieven

1. Deodorants: goede vervangers zijn rollers, mechanische verstuivers en sticks;
2. Haarlakken: zijn er ook als mechanische verstuivers, zij het vrij onbekend;
3. Haarschuim: (nu nog steeds met 10% drijfgas): een goed alternatief is haargel en/of waxen (geen van beide bevatten drijfgas);
4. Aftershaves: ook als rollers verkrijgbaar;
5. Parfums: je moet goed zoeken maar er zijn flesjes zonder verstuivingstechniek!;
6. Scheerschuim: is scheerzeep (te) ouderwets?;
7. Ontharingsmiddelen: probeer eens ontharingsstrips.

Milieuvriendelijke oplossingen

Sinds kort is het mogelijk om in sommige spuitbussen het schadelijke drijfgas te vervangen door zuivere lucht. In deze spuitbussen bevindt zich een zakje (waarin het product zit) dat omgeven is met zuivere lucht. Een speciale sproeikop zorgt voor de goede werking van de spuitbus. Deze nieuwe techniek wordt Aerosol genoemd.

Conclusie

Natuurlijk is zo’n klassieke spuitbus makkelijk in gebruik. Waar ik mij aan stoor is dat de drukknop halfweg de bus het wel eens begeeft of dat de bus niet volledig leeg gespoten kan worden. Weggegooid geld! Na de preek van mijn baas heb ik nu een huishouden zonder spuitbussen en daar ben ik fier op! Je mag dan twijfelen aan de schade voor het milieu, ik denk aan de gezondheid van mijn gezin!