Waarom groeit er niets onder een notenboom

Inleiding

Notenlaars zijn ongetwijfeld de ouderdomsdekens in bomenland. In bossen voelt hij zich beslist het best in zijn schors. Dan kan hij immers probleemloos driehonderd jaar oud worden. Maar hoe komt het dan dat er onder de wijdse kruin van dit eerbiedwaardige oudje, weinig of geen vaste planten een lang leven gegund is, wel integendeel?

Wat is het probleem?

Velen onder ons kunnen er ongetwijfeld over meepraten. Ze hebben nu al tot vervelends toe geprobeerd om de omgeving van hun statige notenboom op te smukken met allerlei bloemen, struiken en planten. Tevergeefs, want een voor een geven ze vroegtijdig de pijp aan maarten. Zelfs gazon houdt het in de nabijheid van een notenlaar nooit lang vol. Wat is daar nu precies de oorzaak van?

Tweeduizend jaar

Het is ondertussen al méér dan tweeduizend jaar geleden dat de Romeinen de bewoners van zowel West-als Midden-Europa lieten kennis maken met de statige notenboom. Vooral voor de verschillende notenlaars uit Perzië, hadden de Romeinen een enorme voorliefde. Ook de vruchten van de notenlaar, werden door dezelfde Romeinen als een regelrechte delicatesse beschouwd. Notenlaars zijn opvallende kolossen. Op een vruchtbare en niet té droge ondergrond worden notenlaars probleemloos tot vijfendertig meter hoog. Notenlaars van driehonderd jaar en zelfs ouder, zijn beslist géén uitzondering. De kroon van een notenlaar wordt opvallend breed en luchtig. Zowel de bladeren als de jonge scheuten, verspreiden bij kneuzing een typische geur.

Eenhuizige boomsoort

De mannelijke exemplaar van de notenlaar, vormt katjes. De vrouwelijke notenlaars ontwikkelen op hun beurt bloemen met opvallende gekromde, harige stempels. Even opvallend is het feit dat mannetjes en vrouwtjes niet altijd op hetzelfde moment bloeien. Daarom noemt men een notenlaar in het vakjargon een eenslachtige en eenhuizige boom.

Kwaliteitshout

Worden de vruchten van onze notenlaar door lekkerbekken erg gegeerd, dan is notenlaarshout door kenners even gewaardeerd. Notenlaarshout is inderdaad van uitzonderlijke kwaliteit en heeft ook een heel kenmerkende en opvallende nervenstructuur.

Pesticiden

Elke medaille heeft zijn keerzijde, en dat is hier zeker niet anders. Onder een notenlaar zijn zowel bloemen als struiken en planten nooit lang leefbaar. Onder onze notenlaar gaat zelfs gazon, en dat kan beslist tegen een stootje, er razendsnel op achteruit, als de balderen van de notenboom niet onmiddellijk worden opgeruimd. Deze bladeren hebben haast dezelfde werking als een totaalherbicide, zo blijkt uit de resultaten van een recent wetenschappelijk onderzoek. Als we bijvoorbeeld de afgevallen bolsters op een hoop in de tuin zouden verzamelen, zal de grond er onder, op erg korte tijd, volledig bruin worden. Er zal op die plaats zelfs één jaar lang geen enkel leven meer mogelijk zijn. Enkel notenbladeren gebruiken om te composteren, is dus zeker niet aan te raden. Als we toch willen dat er onder onze notenlaar gazon en allerlei bloemen en planten blijven leven, moeten we er dus in de allereerste plaats voor zorgen dat zowel de afgevallen bladeren als de bolsters telkens zo vlug én grondig mogelijk worden opgeruimd.

Muggenwerend

Onder een notenboom, zal men ook nooit muggen aantreffen. Enkele verse bladeren van onze notenlaar op ons nachtkastje, houden dan ook die vervelende insecten op een veilige afstand. Blijkbaar bevatten de aromatische bladeren stoffen die niet voorkomen in bladeren van andere bomen en struiken. Een van de vele, scheikundige stoffen die men in planten als bosbessen aantreft, zijn looizuren of tanines. Deze stof is ook aanwezig in de bladeren van onze notenlaar. Deze tanines vormen belangrijke bouw-reserve-en beschermingsstoffen voor onze gezondheid.