Wat de boer niet kent

dat lust hij niet

Boer

Dit is een beetje de manier waarop de meeste politici werken als het gaat om het maken van beleid: “Wat de boer niet kent, dat lust hij niet.” Het gevolg is dat allerlei vernieuwingen die waarschijnlijk noodzakelijk zijn om de wereldwijde economie te redden blijven liggen en er oplossingen gekozen worden die voor de meeste politici veilig en vertrouwd aanvoelen. Zo wordt het gapende begrotingstekort van Griekenland gedicht door te proberen minder geld uit te geven en de bestaande leningen te herfinancieren tegen een hogere rente. Het is alsof je een gat probeert te vullen door een nog groter gat er naast te graven en dan een gammele plank over het nieuwe gat te leggen.

Soorten Beleid

Hoewel vaak van regeren gezegd wordt dat dat vooruitzien betekent, is het de meeste politici die regeren niet gegeven om vooruit te zien. Kijk maar naar de oplossingen die ze kiezen om een probleem als een begrotingstekort op te lossen. Of hun oplossing is het subsidiëren van de probleemgebieden in de economie of het stoppen met geld uitgeven, bezuinigen.

Subsidies

Om een paar slechte en mislukte subsidies te noemen:

• Hypotheekrente aftrek voor woningkopers, kost de schatkist jaarlijks een paar miljard. Zorgt voor hoge woningprijzen, die nauwelijks gebaseerd zijn op de werkelijke waarde van een pand. Zoals bijvoorbeeld blijkt uit het feit dat sommige koopwoningen in de grote steden niet te verhuren zijn. Omdat de wettelijk verplichte huurprijs nauwelijks de kosten van hypotheek en onderhoud dekken;
• Rijn Schelde Verolme, een scheepsbouwer die in de jaren zeventig met subsidies overeind werd gehouden en die uiteindelijk toch failliet ging. Niet omdat de subsidies geen werk opleverde, maar omdat de subsidies niet genoeg werk opleverde tegen concurrerende prijzen. Met als gevolg dat mogelijke klanten hun schepen lieten bouwen in landen als Japan en Zuid-Korea;
• De verhuizing van het hoofdkantoor van de PTT naar Groningen als vorm van werkgelegenheidssubsidie. Nu KPN en Post NL commerciële bedrijven zijn hun hoofdkantoren terug in Den Haag;
• De verhuizing van het Centraal Bureau voor Statistiek naar Heerlen, waarna er een dependance kwam in Den Haag;
• Geen BTW op luchtvaartkerosine, kost de schatkist jaarlijks een miljard. Terwijl luchtvaart een vervuilende industrie is, die vraagt om allerlei maatregelen om de vervuiling in te dammen. Met daarnaast alle kosten die gemeentes moeten maken om woningen rond de luchthaven Schiphol geschikt te kunnen houden voor bewoning;
• Veel nieuwbouw of verbouw van ministeries of andere overheidsdiensten. Met als gevolg een toename van de leegstand van kantoren die ook gevuld hadden kunnen worden door de overheid. Wat voor veel huuropbrengst had gezorgd, maar dus ook extra btw inkomsten voor de overheid. Nu echter mogen al die verhuurders van lege kantoorgebouwen de derving van de huur verrekenen met hun winst, dus minder belastinginkomsten voor de overheid.

Bezuinigen

Of de oplossing van politici is stoppen met geld uitgeven en bezuinigen op de uitgaven van de overheid:

• Minder ambtenaren, waarbij de ontslagen ambtenaren waarschijnlijk maar moeilijk een baan zullen vinden in de economisch moeilijke tijden en dus een uitkering moeten krijgen. Conclusie ze staan nog steeds op de overheidsbegroting alleen nu goedkoper;
• Minder adviseurs inhuren, die daardoor ontslagen worden en een uitkering moeten krijgen of naar het buitenland vertrekken waardoor ze geen belasting meer betalen in Nederland;
• Minder geld voor leerlingen met leerproblemen, zodat ze in het “reguliere” onderwijs
  

  Euro
  opgevangen moeten worden. Met als gevolg grote klassen, waardoor leerkrachten en leerlingen die niet mee kunnen in zo’n systeem buiten de boot zullen vallen. Waardoor je hogere ziektekosten krijgt voor de langdurig zieke leerkrachten. Je krijgt meer leerlingen die zonder diploma school verlaten, die daardoor moeilijker een baan vinden en al snel een uitkering nodig hebben. Of leerlingen hebben langer nodig hebben om hun diploma te halen, waardoor scholen gaan bezuinigen of proberen om zwakke leerlingen door het examen te loodsen. Wat weer betekent dat je kwalitatief minder goed opgeleide afstudeerders krijgt.
• Minder geld naar de zorg, waardoor er minder handen aan het bed staan en de aanwezige handen overbelast raken of kwalitatief half werk gaan afleveren. Met als gevolg zieken die nog zieker worden en dus langer verzorgt moeten worden. Waardoor je weer te weinig handen aan het bed hebt. Maar ook meer werknemers in de zorg die ziek worden, waardoor de overige werknemers overbelast worden. Maar natuurlijk ook minder mensen die een baan in de zorg willen, waardoor het moeilijk wordt zieke en overbelaste werknemers te vervangen. Wat tot gevolg heeft het aannemen van kwalitatief mindere werknemers, met een achteruitgang van de zorg tot gevolg.
• Minder geld naar de opvang van criminelen en de preventie van criminaliteit. Waardoor er dus meer criminaliteit komt en je meer politie nodig hebt. Maar aangezien de overheid daar geen geld voor heeft. Krijg je alleen maar meer criminaliteit.

Belastingen

Of de oplossing is hogere belastingen, wat overigens ook kan in de vorm van lagere uitkeringen zoals voor de zorgverzekering of huursubsidie.

• Zo is de btw de afgelopen twintig jaar van 18 procent gestegen naar 19 en werd het al bijna 20 procent in 2009. Tot iemand zei dat dat niet zo slim was gedurende een recessie.
• Maar in ieder geval gaan de boetes in het verkeer omhoog, want als iets gebleken is uit de steeds hogere boetes, dan is het wel dat verkeersdeelnemers minder overtredingen begaan naarmate de boetes hoger zijn. Oh ja, dat is helemaal niet zo. Mensen begaan niet minder overtredingen in het verkeer, omdat de boete vaak pas twee maanden na de overtreding geïnt worden. Waardoor overtreders helemaal geen verband zien tussen de boete en de overtreding.

Fantasieloos beleid

Politici zijn dus niet echt creatief als het gaat om het op orde krijgen van hun huishoudboekje. Of ze gaan minder uitgeven, waardoor ze minder binnen krijgen. Of ze gaan meer binnen halen, waardoor ze minder binnen krijgen. Of ze gaan meer uitgeven, waardoor ze meer schulden creëren die uiteindelijk onbetaalbaar worden. Er is echter nooit eens een politicus die zegt, laten we eens de belasting verlagen en meer met gesloten beurs werken. Zo zou je als ondernemer bijvoorbeeld geen belasting moeten hoeven innen en afdragen over werkzaamheden of producten voor de overheid. Dat scheelt alvast 19 procent aan kosten voor de overheid. Maar het scheelt ook een paar miljoen euro aan werkzaamheden voor de ondernemers en overheid van Nederland. Als het niet meer is op een Nederlandse overheidsbegroting van ruim 250 miljard euro. Zo zijn er wel meer oplossingen te bedenken die ervoor zorgen dat de Nederlandse overheidsbegroting niet jaarlijks moet worden gespekt met geleend geld. Met als gevolg een last van 10 miljard euro aan te betalen rente. Geld dat je dus nergens anders aan kunt uitgeven, omdat je alleen maar de mensen waar je geld van hebt geleend rijk maakt.

De boer

Dat het ook anders kan maken de Local Exchange Trading Systems (LETS) wel duidelijk. Veel van wat mensen doen kan gewoon met gesloten beurs, daar is geen geld bij nodig. Het enige wat je moet doen is duidelijke afspraken maken over wat een werkuur nu eigenlijk waard is. Wat veel overheden en vooral politici namelijk lijken te vergeten is dat het overgrote deel van een bevolking zijn inkomen verdient met werk voor stads- en streekgenoten. Die hebben dus slechts voor een klein deel van hun inkomen geld dat van buiten komt nodig om producten te kopen die niet in hun directe omgeving gemaakt worden.

Waanvoorstelling

Kassa

De meeste overheden gedragen zich echter als een boer die vooral een markt ziet ver over de grenzen van zijn eigen land. Een boer die voortdurend roept dat je alleen rendement kunt maken als je goedkoop produceert en duur verkoopt. En dat je om duur te kunnen verkopen je product moet verkopen aan een rijke klant. Terwijl de meeste boeren je zullen vertellen dat rijke klanten juist rijk zijn geworden, omdat ze goedkoop inkopen en duur verkopen. Iets wat we bijvoorbeeld terugzien in het feit dat supermarkten varkensboeren dwingen om hun varkensvlees zo goedkoop mogelijk te produceren. Bijvoorbeeld door te dreigen hun vlees in het buitenland te gaan kopen, waar het nog goedkoper geproduceerd wordt. Want die supermarkten willen die varkenslap tegen kiloknaller prijzen verkopen, om zo klanten te kunnen trekken die hun overige boodschappen duur inkopen.

Anti-cyclisch beleid

De meeste overheden hebben dus een vreemd beeld van de economie en hoe mensen inkopen en leven. De meeste mensen bezuinigen in tijden dat het slecht gaat, net als de overheid en geven veel geld uit in tijden dat ze het breed hebben, net als de overheid. Terwijl je van een overheid eigenlijk het inzicht zou verwachten dat ze vooruit kijken. Dus in tijden van economische groei, sparen voor economische krimp. Zodat je geld hebt om in economisch slechte tijden de pijn te verzachten.

Wat de boer niet kent

Blijkbaar kent de overheid als organisatie niet veel oplossingen om haar probleem van een tekort op de begroting en problemen met de economie op te lossen. Ze kent subsidies, die vaak niet werken zoals wordt gedacht en voorgesteld. Ze kent bezuinigingen, die vaak meer kapot maken dan werkelijk zorgen voor een gebalanceerde begroting. Ze kent belastingverhoging zonder dat daar een echte poging tegenover staat om met minder geld meer te doen. Maar werken met een gesloten beurs of geld sparen in economische sterke tijden dat zijn vreemde gedachten voor de overheid. Ook bijvoorbeeld nadenken over een andere manier van belasting innen, bijvoorbeeld meer vragen in economische goede tijden en minder in slechte tijden is een vreemde gedachte. Eén regime voor goede en slechte tijden, dat is de oplossing. Of juist in slechte economische tijden belastingbetalers de mogelijkheid geven om hun belastingverplichting te lenen van de overheid, zodat ze geen subsidie hoeven te krijgen. Of wat te denken van mensen met een belastingschuld, die leidt tot faillissement de mogelijkheid geven om hun schuld af te betalen. Waardoor hun faillissement niet langer door de maatschappij wordt betaald. Maar waardoor je als overheid ook geen belastinginkomsten misloopt. Want uiteindelijk is de taak van de overheid zorgen voor een begroting die past bij haar inkomsten. Hoewel daarvoor moet je durven vooruit kijken en durven leren van het verleden. Blijkbaar nog iets wat de boer, die overheid heet, niet kent en lust.

Extra

Afbeeldingen

Boer via Imageafter

Euro via Imageafter

Kassa via Imageafter

Index van koppen